Woord – Logos
- ”Johannes, die zijn evangelie in het Grieks schreef, gebruikt het woord ‘Logos’; gewoonlijk betekent Logos woord, intelligentie, rede. De eerste betekenis van Logos is echter intelligentie, rede. De Logos is niet het gesproken woord, maar dat gesproken woord komt voort uit de Logos als een uitdrukking, een manifestatie van een gedachte, van een intelligentie. De Logos, het Woord, is de oorzaak, terwijl het gesproken woord een gevolg is. Het is niet het gesproken woord dat de wereld schiep, het is het Woord. Het gesproken woord is het middel dat het Woord gebruikt om het scheppingswerk uit te voeren. Het Woord is het eerste element dat God in werking stelt: het gesproken woord is het middel waardoor het Woord zich kan openbaren.”[1]
Inhoud
Inleidende beschouwingen
In het frans, zoals in de meeste romaanse talen, is er het onderscheid tussen ‘verbe’ en ‘parole , terwijl het Nederlands enkel over ‘woord’ beschikt, net als de andere germaanse talen (parool bestaat wel, maar heeft meer de betekenis van ‘erewoord’). Daarom wordt hier ‘Woord’ gebruikt voor ‘Verbe’ en ‘gesproken woord’ voor ‘parole’.
“Welk verschil is er tussen het Woord (logos) en de spraak, het gesproken woord? In brede zin, kan men het Woord als de synthese beschouwen van al de uitingen van het innerlijke leven van de mens, dat wil zeggen de synthese van de emanaties die uit zijn gedachten en zijn gevoelens voortkomen. In die betekenis moet men vaststellen dat het Woord dikwijls totaal van de spraak verschilt. Bijvoorbeeld, iemand haat zijn buurman, maar om zijn wantrouwen te sussen, hoewel hij op zijn ondergang uit is, verzekert hij hem elke dag van zijn vriendschap, en de arme drommel laat zich vangen. Hoe dikwijls wordt ook de spraak, in plaats van de trouwe weerspiegeling van de realiteit en de feiten weer te geven, enkel gebruikt om bij mensen bepaalde reacties op te wekken: het wantrouwen, de haat, de revolte, waarbij degene die praat er alle belang bij heeft om deze reacties op te wekken! Natuurlijk kan men tegenwerpen dat het gesproken woord meestal zo zijn magische rol behoudt, door de werkelijkheid te vervormen. Ja, maar de magische kracht van het gesproken woord mag slechts gebruikt worden voor het goede.”[2]
Een onderwerp, een werkwoord en een lijdend voorwerp, dat verstaat men gewoonlijk onder een zin. Het onderwerp is degene die handelt; wat je beïnvloedt is het lijdend voorwerp en het werkwoord, dat deze actie aangeeft, schept de band tussen deze twee. Het is het werkwoord dat verbindt. Zonder deze komt er niets tot stand. In de geestelijke grammatica is God het onderwerp, de bron van het leven. Het lijdend voorwerp is de mens, of de aarde die de sappen van het leven ontvangt. Het werkwoord zijn de hemelse geesten die de stoffelijke wereld met de geestelijke wereld verbinden. God, de engelen en de mensen, dat wil zeggen de goddelijke wereld, de geestelijke wereld die de tussenwereld is, en de stoffelijke wereld. In de geestelijke grammatica nemen dus de engelen de plaats in van het werkwoord: zij zijn de bemiddelaars tussen de goddelijke wereld en de menselijke wereld. Daarom juist noemt men ze „engelen’, dat wil zeggen boodschappers.”[3]
‘In den beginne was het Woord’
“Het kind, dat leert lezen, moet beginnen met de letters van het alfabet goed te onderscheiden. Geleidelijk is het in staat ze te herkennen in de woorden die het tegenkomt, tot het hele zinnen kan lezen. Op dezelfde manier gaat de leerling in de loop van zijn Inwijding door vele fasen, waarbij hij ziet hoe de letters van het grote kosmische boek worden geschreven en gerangschikt, die de elementen van de schepping vormen. Als de apostel Johannes aan het begin van zijn evangelie schrijft: ‘In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God (..) Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat...’(Joh.1:1-3), betekent dit, dat in het begin al de principes van het goddelijke alfabet in werking zijn getreden: op alle treden van de schepping tot op het fysieke vlak zijn ze steeds opnieuw weergegeven, volkomen gelijk aan de structuren die eerst boven werden geschapen. Al wat bestaat op het fysieke vlak kan worden beschouwd als woorden, zinnen, gedichten, gevormd op basis van de verschillende elementen van het Woord (Logos).”[4]
“In het begin was het Woord..." Deze eerste zin van het Johannes-evangelie heeft aanleiding gegeven tot ontelbare commentaren. Het is natuurlijk onmogelijk voor te stellen wat het precies betekent te zeggen dat God de wereld schiep door het Woord. Maar aangezien wat beneden is gelijk is aan wat boven is, aangezien wij naar het beeld van God en het heelal zijn geschapen, kunnen wij enig idee krijgen van wat de krachten van het Woord zijn door te bestuderen wat de krachten van het gesproken woord voor ons zijn: het gesproken woord (klanken), het geschreven woord (letters). Een generaal geeft het bevel om aan te vallen. Hij schreeuwt: ‘Vuur!’ en in enkele minuten blijft er niets meer over van wat een prachtige stad was. Hijzelf heeft niets gedaan, hij heeft enkel een woord uitgesproken, maar wat een macht bezat dit woord! Of, stel een man of een vrouw die veel voor jou betekent, maar je kent nog niet zijn of haar ware gevoelens . Op een dag spreekt of schrijft hij of zij je deze eenvoudige woorden ‘Ik hou van jou’, en zie eens hoe je leven opeens wordt verlicht! Nochtans is er niets veranderd, maar alles is anders. Het hele leven is er om de macht van het woord te tonen. En waarom denk je dat mensen zo veel tijd vullen met praten? Om hun macht te doen gelden. En ook al lijkt het of ze uitleg geven, informatie verstrekken, vaak is het niet echt om iets uit te leggen of om te informeren; door te spreken of te schrijven willen zij vooral bepaalde gevolgen bereiken: bondgenoten maken, woede of haat uitlokken, ofwel wantrouwen wegnemen. En jijzelf, met welk doel gebruik jij het woord? En laten we nu terugkeren naar de eerste zin van het Evangelie van Johannes: ‘In het begin was het Woord’. De mensen zouden veel moeilijkheden kunnen overwinnen en veel lijden kunnen voorkomen, als ze wisten hoe zij die woorden in hun leven zouden kunnen toepassen. Je zult zeggen: ‘Maar hoe? Deze zin is zo abstract, zo moeilijk te begrijpen, hoe kunnen we die toepassen?’ – Wel, het is juist omdat je niet probeert hem toe te passen, dat hij abstract blijft en moeilijk te begrijpen. ‘Wat moeten we dan doen?’ – Gewoon al je handelingen begeleiden met het Woord. Laten we heel eenvoudige gevallen uit het dagelijks leven nemen. Als je de ramen schoonmaakt bijvoorbeeld. In plaats van die taak uit te voeren terwijl je je gedachten de vrije loop laat over alles en iedereen, wees je bewust van je handelingen en zeg: ‘Zoals ik dit raam was, mag zo mijn hart worden gewassen en transparant worden.’ En evenzo als je gaat vegen, de afwas doet, stof afneemt. Natuurlijk is het niet nodig om dat hardop te zeggen, vooral niet als iemand je kan horen. Belangrijk is dat je je ervan bewust bent, dat wil zeggen dat je gebruik maakt van je gedachte bij alles wat je doet, om schepper te worden. En de gedachte gaat altijd gepaard met woorden.
Het gaat erom bewust te zijn, dat wil zeggen je gedachte - en gedachte impliceert noodzakelijkerwijs woorden - toe te passen op alles wat je doet om een schepper te worden. Dit is wat de betekenis is van "In het begin was het Woord... En niets dat gemaakt is, is gemaakt zonder het Woord." Je moet altijd het Woord in het begin zetten om richting te geven aan je activiteit. Maar dat is een concept dat zelfs gelovigen nog niet volledig hebben begrepen. Je zal zeggen: "Maar ze bidden meerdere keren per dag! Ja, kant-en-klare gebeden die ze uit het hoofd hebben geleerd en mompelen terwijl ze denken aan andere dingen. Het is niet nodig om veel gebeden uit het hoofd te reciteren. Voor christenen zijn het "Onze Vader" en twee of drie andere voldoende. Dan is het aan eenieder om de woorden te vinden om innerlijk te zeggen wanneer zich nieuwe aangelegenheden en gebeurtenissen in zijn leven voordoen. Er is geen betere manier om te begrijpen wat de almacht van het Woord (Logos) betekent. Wanneer de wind de wolken en onzuiverheden in de atmosfeer wegblaast, vraag dan de adem van de geest om je slechte gedachten en gevoelens weg te blazen. En als je 's morgens de zon ziet opgaan, zeg dan: "Zoals de zon boven de wereld opgaat, laat de zon van de liefde opgaan in mijn hart, laat de zon van de wijsheid opgaan in mijn geest, en laat de zon van de waarheid opgaan in mijn ziel en in mijn geest." Dit is hoe je een ware zoon van God zal worden: door het Woord. Omdat het Woord leeft en handelt, heeft het de macht om je te veranderen. Als je begint te begrijpen wat het betekent: "In het begin was het Woord", zul je ook begrijpen waarom er gezegd wordt: "In het begin schiep God de hemel en de aarde" en wat er achter deze woorden "hemel" en "aarde" zit, wat de relatie tussen die twee is en hoe je ermee moet werken. Hemel en aarde zijn in ons en zolang we ze scheiden, zolang we de hemel, ons denken, niet verbinden met de aarde, onze dagelijkse bezigheden, zullen we niet weten wat het Woord is, het levende Woord.”[5]
“Welnu, als we deze zin uit Genesis : 'God zei: Laat er licht zijn' zetten naast de eerste zin van het Johannesevangelie: 'In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God', dan begrijpen we deze relatie tussen het Woord en het licht nog beter. Licht is de substantie die het goddelijke Woord, de eerstgeborene van God, voortbracht om de materie van de schepping te worden. Je zal zeggen dat wanneer we naar stenen, planten, dieren en zelfs mensen kijken, we niet zien dat ze van licht gemaakt zijn. Welja, omdat het licht in hen zo gecondenseerd is, dat het ondoorzichtig wordt. En als wij in het algemeen de materie tegenover het licht stellen, dan is dat omdat we niet beseffen dat wat we materie noemen in werkelijkheid gecondenseerd licht is.”[6]
Spraak, het gesproken woord
“Spreken en schrijven bestaan uit het samenvoegen van woorden door ze te schikken, te ordenen; dat is dus een scheppingsdaad. Iedereen kan zo voor anderen vreugde, vertrouwen, liefde of licht scheppen, ofwel droefheid, duisternis, ziekte of wanhoop. In het laatste geval maken zij monsters, ook al drukken ze zich in de beste bewoordingen uit. De ware evolutie is gebruik te leren maken van het gesproken of geschreven woord om er goddelijke resultaten mee te boeken, dat wil zeggen dat je de elementen van het goddelijke Woord in werking zet om uitsluitend wat juist, goed en mooi is te scheppen. Wie bewust in deze richting werkt, neemt deel aan het werk van God, die hem vervolgens erkent als een van zijn medewerkers. Want de schepping is nog niet voltooid, de Schepper blijft werken en Hij heeft arbeiders nodig om hem – symbolisch gesproken – stenen, zand en materialen te brengen. ’Is dat het enige waar we goed voor zijn?' zul je zeggen. Inderdaad, en voel je niet beledigd, de Schepper zal ons, mensen, zeker niet uitkiezen om de belangrijkste rol te spelen, maar op welk niveau dan ook; het is glorierijk om aan dit goddelijke werk deel te nemen.”[7]
Waar komt de kracht van het gesproken woord vandaan?
“Niet van het gesproken woord zelf, maar van de energie, de kwintessens waar het van doordrongen is en die kwintessens bevindt zich in de aura van de mensen. De kracht van een magiër, van een theürg, komt voort uit het feit dat hij de woorden die hij spreekt met licht kan doordringen, en dit licht is zijn aura, die overvloedig, intens en zuiver is. Het gesproken woord is de drager van een kracht en het heeft een des te sterkere uitwerking naarmate het meer doordrenkt is met dit scheppende element, het licht. Het is niet aan om het even wie gegeven om magische woorden die een grote uitwerking hebben, uit te spreken. Alleen een ware magiër kan door het spreken van een paar woorden, zonder zijn stem geweld aan te doen, zonder gebaren te maken, enkel door de innerlijke kracht van zijn aura, de krachten van de natuur bevelen en de hogere wezens aantrekken. Niet het gesproken woord heeft de wereld geschapen, maar het Goddelijke Woord. Het gesproken woord is het middel dat door het Woord gebruikt wordt om het scheppingswerk te realiseren. Het Woord is het eerste element dat God in werking heeft gesteld; het gesproken woord is het middel waardoor het Woord zich kan openbaren.”[8]
“Wat een macht bezit de mens dankzij het woord! Door zijn gesproken woord alleen kan hij evenveel resultaat bereiken als door ieder ander stoffelijk middel: hij kan bouwen en verwoesten, bijeenbrengen en verdelen, de vrede herstellen of de oorlog ontketenen, nezen of doden ... Deze macht van het gesproken woord komt voort uit de mond die het voortbrengt, waarbij de tweeprincipes, het mannelijke (de tong) en het vrouwelijke (de twee lippen), samenwerken om te scheppen. Het gesproken woord is hun kind. Toen volgens de overlevering de oorspronkelijke androgyn werd gescheiden, kun je zeggen dat, symbolisch gezien, de vrouw de lippen behield, het vrouwelijk principe, en de man de tong, het mannelijk principe. Daarom streven ze er voortdurend naar om zich te verenigen, teneinde hun oorspronkelijke macht opnieuw te kunnen vinden. Ja, dit is de verre oorsprong van deze neiging die maakt dat mannen en vrouwen elkaar opzoeken. Zelfs als je vaak ziet dat dit zoeken de vorm van plezier en ontspanning aanneemt, is de diepere betekenis het terugvinden van de eenheid van het Woord (Logos), de eenheid van het scheppende beginsel dat mannelijk en vrouwelijk van aard is.”[9]
Het gesproken woord - het beheersen, zodat het de uitdrukking wordt van het goddelijke Woord
“Alle schepselen hebben een taal, maar alleen het menselijk wezen bezit het woord, en opdat dit woord werkelijk betekenisvol zou worden, moet het de uitdrukking van het goddelijk woord worden dat ondersteunt, geneest en verlicht. Indien je dit als ideaal hebt, is de eerste regel om het te bereiken, te beslissen je niet meer te laten gaan in kwaadsprekerij, laster of zelfs woorden in het wilde weg. Leer je tong te beheersen en zeg: “Als ik mijzelf niet controleer, zal ik nooit de waarachtige macht van het Woord bezitten.” Wat zegt men al niet gedurende een dag! Men spuit zomaar, lichtzinnig, kritiek of beschuldigingen, en denkt dat het niet erg is indien men zich vergist heeft of indien men te ver is gegaan, het zal gemakkelijk te herstellen zijn. Neen, men kent de weg van een woord niet, de gebieden die het doorkruist en de schade die je kunt aanrichten als het gewelddadig of leugenachtig is. En dat men zich vooral niet inbeeldt dat men het onrecht, veroorzaakt door woorden, kan herstellen door zich te verontschuldigen of door een beetje ‘schadevergoeding’ te betalen! Tegenover de mensen is het misschien hersteld, maar tegenover de kosmische wetten is niets hersteld, men is schuldig.”[10]
“Wanneer een Ingewijde in stilte mediteert, laadt hij zichzelf op, verzamelt hij kracht en daarom, wanneer hij dan spreekt, is dat woord voldragen, levend. Voordat men spreekt, moet men zich verbinden met het goddelijke Woord, dat liefde en kracht is. De oorsprong van alles, de bron van alles, de ware kracht is het Woord. Daarom moet het gesprokene altijd na het Woord komen. De Geest moet er altijd zijn, aanwezig, waakzaam. Zo zal je de dingen beter begrijpen en je zal ze ook beter uitdrukken. Wat je zegt zal beter aangevoeld worden.”[11]
Logos, het scheppende Woord
“Het was niet het gesproken woord dat de wereld schiep, het was de Logos, het goddelijke Woord, het Licht. De Logos was het eerste element dat door God in beweging werd gebracht, en het gesproken woord is het medium dat het goddelijke Woord gebruikt in Zijn scheppingswerk. Toen die oerkracht uit God voortkwam was het geest; het werd licht toen het terugkeerde naar God. De donkere zon zendt videlina, de geest, naar de heldere, zichtbare zon, en de heldere zon zendt haar terug naar de donkere zon in de vorm van zichtbaar licht, svetlina. De geest wordt licht als hij terugkeert naar God. Toen God de eerste beweging in gang zette, werd Zijn Geest, het Woord, in beweging gezet, en toen het terugkeerde naar God was het licht geworden.”[12]
“Het woord logos had een rijke traditie in het Griekse denken. Hoewel logos een zeer algemene term kan zijn, die eenvoudig "woord, verslag, verklaring of ding" betekent, gebruikte de filosoof Heraclitus (ca. 535-475 v. Chr.) het in de betekenis van een ordenend principe voor het universum. De logos is dus de goddelijke logica die orde brengt in het universum. Heraclitus schijnt het in verband te hebben gebracht met vuur en met het verstand van de mens. Dit begrip van logos werd het meest ontwikkeld door de Stoïcijnen, die leerden dat het universum doordrongen was van de logos die orde en rationaliteit gaf aan alle dingen....Er was een logos in ieder mens (menselijke rede) [logoi] en een logos die het universum doordrong (een rationaliteit die het universum regeert). Bij uitbreiding stelde de logos in de mens hem in staat zich in harmonie met de logos van het universum te bewegen. Degenen echter die beheerst werden door hartstochten en emoties, werden geacht zich van de universele logos te hebben afgekeerd en beestachtig te zijn geworden in hun gedrag. Dit concept vormde de basis voor het Stoïcijnse ethische systeem.”[13]
“In het hermetische geschrift ‘Corpus Hermeticum’ wordt een gesprek aangehaald dat de grote ingewijde Hermes Trismegistus met zijn leerling, Asclepius had. Asclepius vraagt hem naar de oorsprong van alle dingen: Waar komt alles vandaan? Hermes antwoordt dat alles wat bestaat voortkomt uit de ‘Ene’. De Ene is de Logos, het goddelijke bewustzijn of de goddelijke Geest. Heel de kosmos met alles wat daar deel van uitmaakt: de hemel, de aarde, de natuur en de mensen, komt uit deze Ene voort. En omdat alles uit de Ene voortkomt, zegt Hermes Trismegistus, draagt alles dus ook de kiem van bewustzijn in zich. Of je je dat nu bewust bent of niet, Asclepius, je draagt het allemaal in je. In alles is God aanwezig.”[14]
“Veel verschillende namen die in zeer verschillende spirituele tradities worden gebruikt kunnen uiteindelijk tot verwarring leiden, tenzij we in gedachten houden dat het bijna altijd slechts illustratieve namen zijn die aan deze zelfde Logos worden gegeven. Zoals het Brahmā is die als de Logos voortkomt uit de Absolute Brahman in de filosofie van de Upanishads, zo is het Adam Kadmon ("Hemelse Mens") die als de Logos voortkomt uit Ein-Soph in de Kabbalah, en Avalokiteshvara die voortkomt uit Adi-Buddhi in het esoterisme van het Tibetaans Boeddhisme. Sommige Hindoes spreken over het Absolute en zijn Logos als Shiva en Shakti, terwijl anderen de voorkeur geven aan de term Vishnu, Narayana, of Ishvara voor de Logos. Weer anderen spreken erover als de Universele Kundalini of Moeder van het Universum, terwijl een echte christelijke gnosticus geneigd kan zijn het de Goddelijke Sophia te noemen. ‘Wat belangrijk is om te onthouden is dat dit geen verzameling van verschillende wezens of entiteiten is en in feite helemaal geen wezen of entiteit is, maar gewoon namen en beschrijvende termen voor het ene Logische Principe dat dit hele Universum omvat en bezielt. In de Esoterische filosofie is de Logos eenvoudigweg een abstracte term’, schrijft H. P. Blavatsky.”[15]
“Als je denkt, is het reeds alsof je spreekt. Deze innerlijke stem is reëel, machtig, magisch, en ze is wat het Woord wordt genoemd. Het Woord is de gedachte die nog niet omgezet is in gesproken taal, maar zij drukt zich reeds uit in vormen, kleuren en trillingen. Wanneer je innerlijk praat met heel je ziel en met heel je hart, begrijpen de planten, de dieren, de vogels, de insecten je taal, en ook de planeten, de sterren, de engelen, de aartsengelen horen je. In de onzichtbare wereld spreken de schepselen niet met de woorden van een taal, maar met kleuren, vormen en melodieën die van hen uitgaan en eenieder kan die taal direct interpreteren. Er komt een dag dat de mensen met elkaar zullen communiceren door middel van wat ze uitstralen, en ze zullen elkaar begrijpen want het Woord is de universele taal.”[16]
Als je ‘s ochtends de zon ziet opgaan, concentreer je op haar en zeg: ‘Zoals de zon opgaat over de wereld, moge zo de spirituele zon van liefde, wijsheid, waarheid, opgaan in mijn hart, in mijn ziel en in mijn geest.’ Deze uitgesproken woorden bevorderen de verwezenlijking: zoals de zon opgaat in de natuur, zal de spirituele zon in jou opgaan. Zeg gedurende de periode van de wassende maan ‘s avonds voor het slapengaan: ‘Zoals de maan vol wordt, moge zo mijn hart vervuld van liefde, mijn geest vervuld licht, mijn wil vervuld kracht, mijn lichaam vervuld worden van gezondheid en vitaliteit. En in het voorjaar, wanneer de eerste bladeren en de eerste bloemen verschijnen, zeg dan: ‘Zoals de natuur ontluikt, moge zo mijn hele wezen opengaan en bloeien, en heel de mensheid leven in de eeuwige lente!’ Aandachtig zijn voor het leven van de natuur, zich ermee verbinden en zulke formules uitspreken, is de ware witte magie. En zo zullen jullie zonen, dochters van God worden, want door het scheppende woord, het woord dat de wereld schiep, zul je voortdurend, overal, een nieuwe wereld scheppen.”[17]
Het Woord - wetenschap van overeenkomsten tussen letters en krachten
“Er bestaat geen hogere wetenschap dan de wetenschap van het Woord (Logos), die handelt over de tweeëntwintig elementen, de tweeëntwintig krachten, die vertegenwoordigd worden door de tweeëntwintig letters van het Hebreeuws alfabet. Met deze elementen, wordt gezegd in de Kabbala, heeft God de wereld geschapen. De wetenschap van het Woord leren, is leren hoe men in de drie werelden de tweeëntwintig elementen waaruit deze bestaan, kan combineren, zodat zij in onze gedachten, gevoelens en daden harmonie tot stand brengen. Wanneer innerlijk wanorde verschijnt, staan de ""woorden"" op de verkeerde plaats, werden zij slecht gecombineerd. Zeer weinig mensen bezitten deze wetenschap van het Woord, dat wil zeggen, de wetenschap van de overeenstemming die bestaat tussen de letters en de krachten. Zij die deze wetenschap wel bezitten en deze letters kunnen hanteren, zijn in staat een waarachtige band tussen de aarde en de hemel te scheppen.”[18]
AOUM: hoe deze mantra te gebruiken
“De lettergreep ’OOM’ komt overeen met wat we in de westerse traditie de Logos noemen, het scheppende Woord. In de hindoeïstische traditie staat ze voor de oorspronkelijke toon en is verbonden met Kalahamsa, de mythische vogel die het oer-ei legde waaruit het universum is ontstaan. ’OOM’ is een lettergreep met heel krachtige vibraties, waar de Hindoes een mantra van hebben gemaakt. Ze blijven die in hun meditaties onvermoeibaar herhalen. Ook jij kan deze mantra uitspreken, ofwel luidop, ofwel in gedachten. Je concentreert je op dit woord, zonder aan iets anders te denken en je herhaalt: Oom, Oom, Oom … Je kunt dit ook combineren met een ademhalingsoefening. Je ademt in door de neus en zegt in gedachten vier maal ‘Oom’, daarna adem je heel langzaam uit door de mond, terwijl je opnieuw enkele keren ‘Oom’ herhaalt. Op het einde van deze oefening zul je je rustiger voelen en opgeladen met energie. De lettergreep ’OOM’ kan overgaan in ‘A-OU-M’ en dat is de manier waarop wij het zingen. Wie zich bewust is van de magische kracht van de klanken zal geleidelijk aan voelen welke volmaakte vormen dit gezang in zijn ziel teweegbrengt.”[19]
Het Woord van God - Het Goddelijke Woord
“Het ideaal van de discipel moet zijn om steeds dichter bij het Woord van God te komen. De eerste regel om hierin te slagen is te besluiten niet meer te lasteren, maar zijn tong te beheersen door tegen zichzelf te zeggen: "Als ik mij laat gaan, zal ik nooit de ware kracht van het Woord bezitten. Dus ik moet voorzichtig zijn. Overdag, wat zeggen we allemaal niet! Wij gooien er zomaar wat woorden uit, lichtvaardig, denkend dat als wij een fout hebben gemaakt of te ver zijn gegaan, een paar woorden voldoende zullen zijn om het goed te maken. Nee, we kennen de reisweg van een woord niet, de gebieden die het doorkruist, de schade die het aanricht. En zelfs als we proberen deze schade te herstellen, is dat heel moeilijk, omdat er in de tussentijd andere lagen zijn afgezet, en het is moeilijk om daar doorheen te komen om de plaats te bereiken waar de schade is aangericht. Laat men niet denken dat het volstaat de door woorden veroorzaakte schade te herstellen door zich te verontschuldigen of een "schadevergoeding" te betalen. Voor de mensen wordt het misschien hersteld; maar voor de astrale wetten, voor de kosmische wetten, wordt het niet hersteld.”[20]
“Ware poëzie is het goddelijke Woord, met al zijn elementen wonderlijk met elkaar verbonden door verborgen correspondenties. Ware poëzie wekt in de mens de herinnering aan zijn hemelse vaderland, zij doet de meest spirituele snaren in hem trillen, zij geeft hem een impuls om nieuw leven te scheppen. Als een gedicht bij jou dus niet zo'n emotie opwekt, als het je alleen maar een paar vage gewaarwordingen geeft, kun je er zeker van zijn dat het geen echte poëzie is. Poëzie moet gebaseerd zijn op een hogere kennis, op een goddelijke kennis, anders is zij nutteloos en zelfs schadelijk. Ik hou van poëzie, en ik plaats die zelfs boven muziek, schilderkunst, beeldhouwkunst, enz. Poëzie is het allerbelangrijkste in de wereld. Poëzie is het Woord, en het Woord is muziek, kleur, vorm en geur tegelijk. Muziek is natuurlijk zeer krachtig, zij heeft een onmiddellijk effect op de toehoorders, maar haar taal is niet zo duidelijk en leerzaam als die van de poëzie. De helderheid van het Woord komt voort uit de aanwezigheid van de woorden: door de woorden zien we niet alleen vormen, kleuren, dimensies, maar horen we ook een melodie, een ritme, een intonatie. En bovenal, we nemen een betekenis waar.”[21]
“Het ideaal van de spiritualist is om dichter en dichter bij het Woord van God te komen. Daartoe moet hij leren zijn eigen Woord te zuiveren, te harmoniseren en te versterken. Het is duidelijk dat dit een hele discipline is die van hem verlangt dat hij zich bewust wordt, meester van zichzelf en van al zijn verschijningsvormen. Alleen dan zal hij zijn woord doeltreffend, opbouwend, goddelijk kunnen maken.”[22]
“De Christus, het goddelijke Woord, zei: "Ik ben Aleph en Tav". Tav hangt af van Aleph. Het einde hangt af van het begin. Het begin is de hemel, de goddelijke wereld, en door bij de hemel te beginnen moeten wij geleidelijk afdalen naar de aarde om daar te handelen.”[23]
Het Goddelijke Woord - de sephira Chochmah
“Planten en dieren hebben allen op hun manier een vorm van taal. Maar alleen de mens, als enige van alle levende wezens, bezit de gave van het spreken. Dankzij het spraakvermogen zijn culturen en beschavingen tot bloei gekomen en mede dankzij dit vermogen kan de mens almachtig worden. De ware magie, de goddelijke magie, is de lichtende, harmonieuze, muzikale spraak, de spraak die van God komt, de Christus, het Woord. In de levensboom wordt het Woord vertegenwoordigd door de sephira Chochmah, de Wijsheid, de eerste emanatie van de sephira Kether, de Kroon, Chochmah bevat al de elementen, letters en getallen die God gebruikte om het universum te scheppen. De Christus is het Woord van God, hij is de universele sleutel die de poorten van het leven opent. Wie aan zijn spraak leert werken om ze machtiger, levendiger, harmonieuzer te maken, zal op een dag deze sleutel verkrijgen. Dankzij deze sleutel, zal hij wonderen kunnen verrichten, eerst bij zichzelf, dan bij de anderen en de hele natuur. Zo ziet de buitengewone toekomst van de mens eruit: door het woord kunnen inwerken op heel de schepping.”[24]
Christus, het Goddelijke Woord
Chochmah is het gebied van licht dat de eerste emanatie van God is. Aan het begin van de wereld zei God: "Laat er licht zijn". Het eerste schepsel, de oorsprong, het begin van alles, is licht. Het licht is Christus, en Christus is de zon. Waarom is de geest van Christus in de zon geplaatst, dus in de sephira Tiphereth? In werkelijkheid is het dezelfde geest in twee verschillende aspecten; de geest van Christus is identiek aan de zonnegeest. Maar als ik zeg de Christus, heb ik het natuurlijk niet over Jezus. Jezus is een historische figuur die in Palestina leefde, die een missie op aarde had. De geest van de Christus bestaat al sinds het begin van de schepping. Hij is het Woord (Logos) door wie alles is gemaakt. Maar ook hier, als ik spreek over "de geest van de Zon" moet je me begrijpen. Ik heb het niet over de fysieke, astronomische zon, maar over deze geestelijke wereld waar wezens met een hele cultuur en beschaving leven. De geest van de zon is Aartsengel Michaël. Christus, Aartsengel Michaël zijn verschillende voorstellingen van hetzelfde Principe, het Tweede Principe van de Heilige Drievuldigheid. De zonne-entiteit, die Michaël wordt genoemd, is verwant met Christus, met het Woord, omdat de geest van Christus de geest van de zon is. En ook Melkhizedek, die Johannes beschrijft omringd door zeven gouden kandelaren en met in zijn hand zeven sterren, en een zwaard dat uit zijn mond komt, is een uitdrukking van het licht, van het Woord. De namen zijn verschillend, maar het principe is steeds hetzelfde.”[25]
“De mond heeft twee wezenlijke functies: voeding en spraak. Het voedsel gaat onze mond in en het woord gaat eruit. Maar bestaat er een relatie tussen het voedsel en de spraak? Jawel, en die relatie is bijzonder helder in de figuur van Christus. De Christus, dat is de Zoon, de tweede persoon van de Drie-eenheid, het scheppende Woord uitgesproken door de Vader. En hij manifesteerde zich eveneens als voedsel toen Jezus zei: ‘Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand van dit brood eet zal hij eeuwig leven.’(Joh.6:51) Of, bij het laatste Avondmaal, toen hij zijn discipelen brood en wijn gaf en zei:’ ‘Neem, eet, dit is mijn lichaam… Drink, dit is mijn bloed.’ (Matt.26:26-28) Je kunt zelfs in de Evangeliën een passage vinden, waarin het brood duidelijk met het gesproken woord wordt vergeleken. Toen Jezus, nadat hij veertig dagen in de woestijn had gevast, honger kreeg, kwam de duivel hem verleiden met de suggestie stenen in brood te veranderen. Jezus wees dat evenwel af en zei: ‘De mens leeft niet van brood alleen, maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God.’(Matt.4:4) In het spirituele gebied is Christus het Woord van God (de Logos), hij is verbonden met God zoals het woord verbonden is met wie het uitspreekt, en op het fysieke vlak is hij het brood.”[26]
Het magische Woord
“Jullie kennen al die prachtige verhalen waarin het volstaat dat een magiër of een tovenares, enkele woorden uitspreekt om een kasteel, tafels gedekt met heerlijke gerechten of een grote vogel om door de ruimte te reizen, te doen verschijnen... Deze verhalen zijn geen pure verzinsels, ze hebben een betekenis: ze roepen gewoon de vervlogen tijden op toen de mens nog in het bezit was van het magische Woord (Logos). Maar geleidelijk aan, naarmate hij meer in de materie afdaalde, verloor hij er zijn macht over, hij was niet meer in staat om het te beheersen. Elke dag heeft de mens te maken met de materie om haar vorm te geven, er voedsel aan te onttrekken, er beschutting te vinden, dingen te maken die hij nodig heeft, en ze houdt niet op hem weerstand te bieden. In werkelijkheid is de macht van het magische woord nog niet definitief onttrokken aan de mens en is hij in staat om haar terug te vinden, op voorwaarde dat hij een groot werk van innerlijke transformatie onderneemt. We kunnen dit Woord definiëren als de synthese van alle uitingen van het psychische leven. Dit transformatieproces begint dus met het beheersen van de gedachten, de gevoelens en de verlangens.”[27]
Het magische Woord - alleen hij die respect toont voor alles wat bestaat beschikt erover
“Als menselijke schepselen zijn we verbonden met alles wat, zoals wijzelf, in het universum is geschapen. Ieder van ons heeft onzichtbare, etherische banden met heel de schepping, van de stenen tot aan de engelenhiërarchieën. Zelfs al zijn we ons er niet van bewust, heel ons wezen staat voortdurend in verbinding met de kosmos; dat is de basis van de magie. Uiteraard roept het woord “magie” onmiddellijk associaties op met formules, vreemde en ingewikkelde rituelen. Maar ik zeg je dat het geheim van de magie in de instelling schuilt. Als die deugt, bezit je het magische Woord (Logos) waardoor je een verbinding tot stand brengt, niet alleen met andere mensen, dieren, planten, stenen en andere voorwerpen, maar ook met sterren en onzichtbare entiteiten. Deze instelling dient ieder van ons voor zichzelf te vinden. En dat zal het beste lukken als je leert respect ten opzichte van al wat bestaat te ontwikkelen.”[28]
“Een waarachtig magiër weet hoe hij licht van zich kan doen uitstralen. Dit licht, de aura, omringt en beschermt hem niet alleen, maar levert ook het materiaal voor zijn werk. Het is dankzij deze subtiele materie dat hij kan scheppen en zijn macht kan manifesteren. Het is zelfs niet nodig dat hij woorden uitspreekt, het volstaat dat hij zijn gedachte projecteert, want dat is reeds alsof hij zou spreken. Dit innerlijke spreken, dat reëel, machtig en magisch is, wordt ook wel het Woord (Logos) genoemd. Het (ongesproken) Woord is een gedachte die nog niet in taal is omgezet, maar wordt al in het onzichtbare uitgedrukt door vormen, kleuren en geluiden. Stenen, planten, dieren en mensen begrijpen deze taal; en planeten, sterren, engelen en aartsengelen ook. In de onzichtbare wereld, spreken de schepselen niet met de woorden van een gesproken taal, maar met kleuren, vormen, melodieën die van hen uitgaan, en ieder is in staat om deze taal onmiddellijk te interpreteren.”[29]
De taal van de natuur
“De taal van de bloemen, de bomen, de vogels enz. weten te interpreteren is een gave die slechts weinig mensen bezitten. Maar ieder van jullie kan tot hen spreken en ook spreken tot de rotsen, de meren, de rivieren en de bergen. Wat je in de subtiele wereld schept, niet alleen door je woorden, maar ook door je gedachten, je gevoelens en je gebaren is een taal en zelfs de enige werkelijke taal; deze taal wordt geschreven en gegrift in de archieven van het universum en zal uiteraard op een dag resultaten voortbrengen. Je moet dus altijd ‘spreken’, altijd scheppen en je er alleen maar om bekommeren, dat dit het goede dient; want dan is de hele natuur verplicht om haar werk van realisatie en concretisering te doen. Want de natuur onderwerpt zich aan het goddelijk Woord (de Logos).”[30]
De Aleph, de volmaakte mens, Inwijding
“Waarheid moet de totaliteit van wezens en dingen omvatten. Waarheid is eenheid. In de eenheid wordt alles opgenomen, wordt alles begrepen, wordt alles opgelost. Wie de mysteriën van het cijfer 1, of van de letter Aleph doorgrondt (in het Hebreeuws komt dit overeen met het cijfer 1), verstaat alle andere cijfers, alle andere letters, dat wil zeggen alle andere krachten die in het universum werken. Want alles is in de éénheid besloten, inbegrepen, opgelost. Omdat het Goddelijk Woord – dat terzelfdertijd de letters en de cijfers bevat – een ononderbroken substantie is, waarin niets is gescheiden, noch verbrokkeld, maar alles is verbonden, maakt ieder element deel uit van een grandioze eenheid. Daarom moet hij die werkelijk vooruit wil gaan op de weg van de Inwijding, zich concentreren op de eenheid. ”[31]
“Johannes openbaarde de mysteries van het Woord dat de macht geeft om in te werken op de natuur. (...) Jullie herinneren je de beloften in de eerste hoofdstukken van de Openbaring in de Brieven aan de Kerken: "Aan hem die overwint, zal ik van het verborgen manna geven en ik zal hem een witte kei geven. En op deze kei staat een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan degene die hem ontvangt ... Wie overwint, zal ik te eten geven van de Levensboom, die in het paradijs van God is. Wie overwint, zal ik met mij op mijn troon laten zitten..." Al deze beloften zijn een Inwijding in de mysteriën van het Woord.”[32]
Bibliografie
- O.M. Aïvanhov, Au commencement était le Verbe, Brochure 157, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Verbe divin et parole humaine, Brochure 320, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Het licht, de levende geest, Izvor 212, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Création artistique & Création spirituelle, Izvor 223, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, De weg van de stilte, Izvor 229, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, En esprit et en vérité, Izvor 235, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, De l’homme à Dieux, Izvor 236, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Les fruits de l'Arbre de Vie, Oeuvres Complètes XXXII, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Au commencement était le Verbe,Oeuvres Complètes IX, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Op aarde zoals in de hemel, Synopsis II, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, La Bible, miroir de la création, Prosveta.
Multimedia
- Extract van de voordracht van Omraam Mikhaël Aïvanhov over het thema: Parler avec l'intention d'améliorer les êtres in het frans, op Youtube.
- Een documentaire over het onderricht en het werk van Meester Peter Deunov: La Vie, c'est une Parabole op youtube
Verwante artikels
Nota’s
- ↑ O.M. Aïvanhov, Verbe divin et parole humaine, Brochure 320, p.29, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 5 september 2007, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 19 februari 2008, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 4 oktober 2011, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, De l’homme à Dieux, Izvor 236, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, De l’homme à Dieux, Izvor 236, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 29 december 2016, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 8 januari 2005, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 17 februari 2010, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 16 juni 2015, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, De weg van de stilte, Izvor 229, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Het licht, de levende geest, Izvor 212, Prosveta.
- ↑ Archaeological Study Bible, p. 1721, Ed. Walter Kaiser. Zondervan, 2005.
- ↑ https://sacred-texts.com/chr/herm/hermes12.htm
- ↑ https://blavatskytheosophy.com/the-three-logoi/
- ↑ O.M. Aïvanhov, P. Deunov, Commentaires des chants (Fraternité Blanche Universelle).
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 16 augustus 2012, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, De weg van de stilte, hfst.10, Izvor 229, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 15 juni 2017, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Verbe divin et parole humaine, Brochure 320, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Création artistique & Création spirituelle, Izvor 223, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Verbe divin et parole humaine, Brochure 320, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Op aarde zoals in de hemel, Synopsis II, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 22 juli 2014, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Les fruits de l'Arbre de Vie, Oeuvres Complètes XXXII, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 14 novembre 2011, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, La Bible, miroir de la création, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 8 december 2016, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 17 augustus 2019, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 28 december 2006, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, En esprit et en vérité, Izvor 235, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Verbe divin et parole humaine, Brochure 320, p.19, Prosveta.
Bericht aan de lezer: de redactie van dit artikel, voorbereidend en niet-beperkend, is slechts een startpunt, aangezien het onderwerp door Omraam Mikhaël Aïvanhov in zijn verschillende lezingen tussen 1938 en 1985 in meer detail werd onderzocht. Bij het rechtstreeks lezen of beluisteren van deze voordrachten, uitgegeven door Prosveta, exclusieve eigenaar van de rechten van zijn werk, zal de onderzoeker er nog andere interessante en belangrijke aspecten in terugvinden. Daarom geeft dit artikel Aïvanhov’s denken over dit onderwerp niet volledig en allesomvattend weer.
OmraamWiki is een internationaal project dat wordt gerealiseerd met de bijdrage van fondsen voor wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit voor Buitenlanders van Perugia (afdeling Menselijke en Sociale Wetenschappen).[[de:Wort – Logos[[en:Word - Logos][[fr:Verbe]