Familie
- ”De familie, met name een groep mensen die door bloedbanden verbonden zijn, is een schepping van de natuur zelf. De kosmische intelligentie zag dat deze vorm van bestaan goed was voor de schepselen, want op die manier konden ze elkaar helpen en steunen, samenwerken en en elkaar verdedigen. Het gezin is als een vesting, een solide, stabiele schuilplaats, waar het individu zich veilig voelt. En in het verleden vormden families echte stammen die elkaar zelfs de oorlog konden verklaren. Kijk naar de vendetta's van Corsicaanse families! Het is dus de natuur die de leden van een familie deze gehechtheid heeft gegeven, deze behoefte om samen te zijn om elkaar te helpen en te beschermen; we kunnen dit ook zien bij de dieren. Ja, maar dan stelt zich de vraag of de kosmische Intelligentie bedoeld heeft om deze situatie eeuwig te laten duren? Kunnen mensen niet een beetje verder gaan? Kan de vorm waarin het gezin is geschapen niet worden uitgebreid, veredeld, verlicht? Het is tijd dat mannen en vrouwen beginnen te begrijpen dat ‘familie’ zoals ze haar nu opvatten de mensheid verhindert om een eenheid te vormen, één grote familie.”[1]
Inhoud
- 1 Inleidende beschouwing: hoe het begrip familie te verruimen
- 2 De Heilige Drievuldigheid
- 3 Moeder aarde
- 4 We zijn de scheppers van onze toekomst – reïncarnatie
- 5 De Grote Leer
- 6 Het Woord, een geducht wapen
- 7 Je Familie - ze wordt geholpen door haar geestelijk voedsel te geven
- 8 Natuurlijke familie en spirituele familie
- 9 De orde van Melchisedek
- 10 Bibliografie
- 11 Andere werken over dit onderwerp
- 12 Multimedia
- 13 Verwante artikels
- 14 Nota’s
Inleidende beschouwing: hoe het begrip familie te verruimen
“Ieder individu moet werken aan zijn eigen ontwikkeling, aan zijn eigen verrijking, op voorwaarde dat hij dat niet alleen voor zichzelf doet, maar voor het welzijn van de gemeenschap. Op dat moment spreken we niet meer alleen van gemeenschap maar van broederschap. Gemeenschap is nog geen broederschap. Broederschap is een gemeenschap waarin echte samenhang bestaat, omdat ieder individu zich bewust inzet voor het welzijn van allen. In werkelijkheid kunnen in een samenleving drie categorieën individuen worden onderscheiden, die overeenkomen met drie niveaus van bewustzijn: zij die alleen willen werken, geïsoleerd, in zichzelf teruggetrokken; zij die de voordelen hebben ingezien die ze uit het collectieve leven kunnen putten en die zich groeperen, maar alleen omdat ze daar belang bij hebben, zonder elkaar goed te kennen of van elkaar te houden; en ten slotte zij die broederlijker leren leven door hun bewustzijn van universaliteit steeds meer in zichzelf te verdiepen. ”[2]
“Dit alles vraagt om een nieuwe benadering van mondiale problemen. De wereld wordt steeds kleiner en de onderlinge afhankelijkheid steeds groter als gevolg van de snelle technologische vooruitgang en de internationale handel en de toenemende transnationale betrekkingen. Wij zijn nu in hoge mate van elkaar afhankelijk. In de oudheid waren problemen meestal van familiale aard en werden ze op natuurlijke wijze op het niveau van het gezin aangepakt, maar de situatie is veranderd. Vandaag de dag zijn we dermate afhankelijk van elkaar, zo nauw met elkaar verbonden, dat we zonder een gevoel van universele verantwoordelijkheid, een gevoel van universele broeder- en zusterschap, en een begrip en geloof dat we werkelijk deel uitmaken van één grote menselijke familie, niet kunnen hopen de gevaren voor ons bestaan te overwinnen - laat staan vrede en geluk tot stand te brengen.”[3]
“Mensen hebben de natuurlijke neiging om hun behoeften te bevredigen en hun problemen op te lossen zonder rekening te houden met de anderen en zelfs, als het hen uitkomt, ten koste van de anderen. Dat is een grove misrekening. Ik zeg je dat je in je eigen belang moet besluiten om niet langer alleen voor jezelf te werken, maar voor de gemeenschap. En ja, dat is in je eigen belang, want je bent een onderdeel van die gemeenschap. Wanneer de gemeenschap beter wordt en vooruitgaat, profiteer jij ook van die verbeteringen. Het levert jou winst op, omdat je je kapitaal op een bank hebt geplaatst die de menselijke familie heet, de universele broederschap waar je deel van uitmaakt. Werk je integendeel voor jezelf, voor het belang van je beperkte ik, dan kan er niets goeds op je afkomen. Je zal zeggen: “Jawel hoor, want ik heb voor mezelf gewerkt”. Nee, want je afgescheiden en egoïstische ik is een bodemloze afgrond, altijd onbevredigd en, door voor jezelf te werken, heb je alles in die afgrond gegooid. Je moet dus het doel van je werk verleggen en het heel hoog plaatsen, in een ideaal van universaliteit.”[4] “Wanneer jullie samenkomen om te zingen, hebben jullie een enorme, heilzame magische kracht. Maar verlies de waarheid niet uit het oog dat ware macht gebaseerd is op eenheid, op harmonie. Denk aan de familie die jullie wensen te vormen. Jullie verschillen in karakter, in voorkeuren, in graad van evolutie, in sociale achtergrond, in beroep... laat dit alles terzijde, het is van geen belang, het speelt geen rol in het geestelijk leven. Versterk in jullie harten de gedachte dat jullie, ondanks jullie verschillen, allen behoren tot de immense universele familie, dat jullie er leden van zijn, en dat jullie samen zingen met het doel het bewustzijn op de hele aarde te doen ontwaken. Geloof me, het is deze eenheid die jullie machtig maakt - de eenheid die jullie door te zingen bereiken.”[5]
De Heilige Drievuldigheid
“De Vader, de Zoon en de Heilige Geest vormen tezamen wat de christenen de heilige Drie-eenheid noemen. Er is dus geen sprake van een vrouwelijk principe. Desondanks kun je niet nalaten je dit af te vragen. Als je ‘de Vader, de Zoon…’ hoort opsommen, termen die doen denken aan het gezin, ben je dan niet verrast als het derde lid van deze familie de Heilige Geest is? En wat is dat voor gezin dat geen moeder heeft? De kabbalisten hebben gelijk, als zij leren dat God een echtgenote heeft, de Sjechinah. De christenen moeten eens nadenken en het bestaan aanvaarden van dit kosmische principe, dat het vrouwelijke deel van het scheppend principe is. Het Wezen dat men God noemt, en dat het christendom voorstelt als een mannelijke macht, is in werkelijkheid mannelijk én vrouwelijk. Voor schepping is er polarisatie nodig, dat wil zeggen de aanwezigheid van een mannelijk, maar ook van een vrouwelijk principe. Om zich te manifesteren moet God tegelijkertijd mannelijk en vrouwelijk zijn. Dit werd onderwezen in de Orphische Inwijdingen: ‘God is mannelijk en vrouwelijk.’”[6]
Moeder aarde
”Je hebt geen geld of macht of roem nodig om gelukkig te zijn. Mindfulness kan je helpen om gelukkig te zijn in het hier en nu. Elk moment kan een gelukkig moment zijn. Veel mensen worden vandaag de dag ziek omdat ze vervreemd raken van Moeder Aarde. Mindfulness helpt ons om Moeder Aarde weer 'aan te raken' en dat kan mensen helpen genezen. Zo gaan de genezing van mensen en Moeder Aarde samen.” Dit soort verlichting is zeer cruciaal voor een collectief ontwaken. Het boeddhisme spreekt van meditatie als een daad van ontwaken, om wakker te zijn voor het feit dat de Aarde in gevaar is en levende wezens in gevaar zijn. Want we hebben een systeem gebouwd dat we niet onder controle hebben en waar we inmiddels slaaf en slachtoffer van zijn. We hebben een samenleving gecreëerd waarin de rijken rijker worden en de armen armer, en waarin we zo verstrikt zijn in onze eigen problemen dat we ons niet veroorloven om ons bewust te zijn van wat er gaande is met de rest van de menselijke familie en onze planeet Aarde.”[7]
We zijn de scheppers van onze toekomst – reïncarnatie
“Elke gebeurtenis in het leven heeft een verklaring, maar dat wordt alleen begrijpelijk als je de idee van reïncarnatie aanvaardt. Het is niet toevallig dat je wordt geboren in een bepaald land, in een bepaalde familie, dat je bepaalde kwaliteiten bezit en voor bepaalde situaties wordt geplaatst. Alles heeft een oorzaak, recent of langer geleden in dit bestaan of in een vorig leven. Als je dit eenmaal goed hebt begrepen, zul je gebeurtenissen anders ervaren. Aangezien alles een reden heeft, rebelleer je niet langer tegen beproevingen en nederlagen, want je weet dat deze het gevolg zijn van overtredingen die je in het verleden hebt begaan, en je verdraagt ze zonder je te beklagen over anderen, of hen de schuld te geven van jouw ongeluk. Het aanvaarden van de idee van reïncarnatie zal je tenslotte motiveren om je wil te versterken: niet alleen ga je aan de slag om de gemaakte fouten te herstellen, maar je vermijdt nieuwe fouten nu je weet dat je eronder te lijden zal hebben, en zo bouw je voor jezelf een stralende toekomst op.”[8] “Ouders moeten zich bewust worden van hun verantwoordelijkheden. Zij hebben niet het recht een ziel uit te nodigen om in hun familie te incarneren als ze niet in staat zijn om hun taak te vervullen. Kinderen op de wereld zetten, is niet uitsluitend een persoonlijke, een privé zaak, want van deze daad hangt elke keer de toekomst van de mensheid af. Daarom is het niet in de eerste plaats de opvoeding van de kinderen die mij zorgen baart, maar die van de ouders. Ik zou hen willen doen inzien dat het ter wereld brengen van kinderen niet enkel het gevolg mag zijn van een aangeboren voortplantingsinstinct. Dit instinct bestaat natuurlijk bij iedereen en is onuitroeibaar, maar zou op een meer bewuste, spirituele manier moeten worden begrepen. In tegenstelling tot het dier dat zich alleen voortplant, heeft de mens de mogelijkheid om een ware daad van schepping te voltrekken, maar op voorwaarde dat zijn gedachte, zijn ziel, zijn geest eraan deelnemen. Aangezien elke creatie is wat de scheppers ervan maken, kunnen de scheppers zich verbeteren, moeten ze zich verbeteren, zodat hun creaties hen overtreffen.”[9]
“Het feit dat je in een bepaald tijdperk, in een bepaald land, in een bepaald gezin geboren wordt, dat je een bepaalde fysieke constitutie hebt, dat je al dan niet bepaalde kwaliteiten hebt – hetgeen door eerdere incarnaties wordt bepaald – legt al van bij het begin de kansen en de successen van ieder individu vast. Een maatschappij kan altijd in de richting van gelijkheid werken, en dat is heel wenselijk, maar de ongelijkheid zal blijven. Het enige middel om deze ongelijkheid te verhelpen is het bewustzijn van de broederlijke band die alle mensen met elkaar verbindt. De ware gelijkheid is niet te realiseren en zowel in de gemeenschap als in het gezin zal ongelijkheid altijd door broederlijkheid gecompenseerd moeten worden.”[10]
“Het model voor iedere organisatie is ons eigen organisme. De mens kan niets uitvinden wat niet reeds in de schepping bestaat. Hij kan imiteren, hij kan reproduceren, maar hij kan niet uitvinden. Het menselijk organisme is uit zichzelf reeds een georganiseerde wereld, opgebouwd volgens de wetten van boven. Het draagt, in zich gegrift, de hele filosofie van het leven. Deze organisatie, waarvan ons eigen organisme het model is, moet zich eerst en vooral weerspiegelen in de familie. De familie is een goddelijke instelling, want het is een organisme waar in grote mate de wet van de onbaatzuchtigheid heerst, en juist deze belangeloosheid geeft haar eenheid en harmonie. Uiteraard zijn er families die lijken te bestaan uit niet bij elkaar passende leden, alsof ze psychisch en spiritueel ergens anders vandaan komen. Ze kunnen inderdaad een verschillende afkomst hebben, en als dat het geval is, moet je je niet verbazen: ze zijn samen om, inderdaad, de wetten van de onbaatzuchtigheid te leren, dat wil zeggen de wetten van geduld, van begrip, van liefde en offer. Dit zijn de wetten die ook moeten heersen over de familie die de mensen over de hele wereld met elkaar vormen.”[11]
De Grote Leer
Om de Gouden Eeuw in China te herstellen, gaf Confucius voorschriften die de harmonie in de menselijke familie moesten terugbrengen. Eens zei de leraar tegen zijn studenten: ‘Mijn leer is die van een allesdoordringende eenheid.’ K’oeng Foe-tse zei dat wat de Grote Leer onderwijst is het toelichten van de glorieuze deugdzaamheid, het herstel van het volk en het rusten in het allerhoogste. Dingen hebben hun wortel en hun voleindiging. Zaken hebben hun einde en hun begin. Weten wat eerst en wat laatst is, leidt dicht tot wat in de Grote Leer wordt onderwezen. Vanaf de keizer tot de massa van het volk, moeten allen de ontwikkeling van de mens zien als de wortel van al het overige.”[12]
Het Woord, een geducht wapen
“Iedereen moet op zijn woorden letten, omdat het woord een geducht wapen is. Op het vlak van de daden is men beperkt: het is niet zo gemakkelijk om iemand te ruïneren, zijn carrière te breken, hem uit de weg te ruimen of zijn familie kapot te maken. En zelfs aangenomen dat het haalbaar zou zijn, riskeert men betrapt en veroordeeld te worden. Maar als het om woorden gaat, kunnen we zonder veel risico zomaar wat uitkramen, en die woorden veroorzaken, net als aangestoken lucifers, branden in de familie, in de vriendenkring, op de werkplek, in de maatschappij en soms zelfs in de hele wereld. Hoeveel breuken en tragedies worden niet veroorzaakt door slechts enkele woorden, gesproken of geschreven, die bewust gelanceerd werden op het ogenblik dat men wist dat ze de meeste schade zouden aanrichten! En tegenwoordig hebben mensen door de telefoon, de pers, de radio, de televisie, enz. zoveel mogelijkheden om via het woord te handelen! Ze moeten daarom steeds waakzamer zijn, want zelfs als het menselijk gerecht de ogen sluit, zal de goddelijke gerechtigheid hen streng veroordelen.”[13]
Je Familie - ze wordt geholpen door haar geestelijk voedsel te geven
“We hebben mensen gezien die bereid waren om de hele wereld op te offeren om hun familie te redden. Misschien zijn ze erin geslaagd om haar veiligheid en materieel welzijn te verzekeren, maar is dat een voldoende bescherming? Onderdak en materieel comfort hebben de mensen nog nooit behoed voor leed wanneer ze het essentiële missen, namelijk spiritueel voedsel. Dit spiritueel voedsel kan men slechts aan de familie geven als men elke dag zelf probeert vooruit te gaan op de weg van het licht. Het lijdt geen twijfel dat de meeste mensen van hun gezin en familie houden, maar ze weten nog niet hoe ze voor hen werkelijk goed kunnen doen. Ze weten ook niet dat ze door de band die ze hebben met hun dierbaren, deze laatsten gunstig kunnen beïnvloeden, zelfs als ze de aarde reeds hebben verlaten, want de zielen van hun ouders zijn er nog steeds, in hun nabijheid, en ze nemen deel aan hun leven. Als hun zonen en dochters studeren en erop vooruitgaan, profiteren de ouders in de andere wereld ook van hun inspanningen. En wanneer deze zonen en dochters zelf kinderen hebben, geven ze aan hen als erfdeel de spirituele rijkdom door die ze hebben verworven.”[14]
Natuurlijke familie en spirituele familie
“De natuurlijke familie is een zaak, en de spirituele familie is een andere. Je kan door bloedverwantschap tot een familie behoren waarvan de leden niet tot dezelfde spirituele familie behoren als jijzelf. Ondanks die bloedbanden maken zij niet echt deel uit van je familie: jij bent niet verantwoordelijk voor hun daden en zij evenmin voor de jouwe. In het Oude Testament staat, dat als een mens gezondigd heeft, niet alleen hij wordt gestraft, maar ook zijn kinderen en kleinkinderen tot in de vierde generatie. Maar wat hebben die kinderen gedaan om zo te lijden? Het is toch hun vader of overgrootvader die gezondigd heeft, en niet zij. Is die straf niet oneerlijk?... Nee, want degenen die betalen voor de zonden van hun ouders, zijn echt van dezelfde familie als zij, zodat ze dezelfde ondeugden, dezelfde ziekten erven. Als ze behoorden tot een andere, spirituele familie, zouden ze niet lijden. We hebben gezien dat criminelen het leven schonken aan heiligen, dus kinderen worden niet altijd getroffen door de misdaden van hun ouders. Zo ja, dan hebben ze in het verleden dezelfde wegen bewandeld en werden er zo toe aangetrokken om te reïncarneren onder hun gelijken en aan dezelfde kwalen te lijden.”[15]
== De grote universele familie == “Dat de hele aarde één familie zou worden is natuurlijk onmogelijk: de mensen zijn zo verschillend in hun mentaliteit, hun zeden, hun cultuur, hun religies! Maar als we de kwestie nader bestuderen, zullen we ontdekken dat ze in werkelijkheid allen gelijk zijn, want toen ze in de hemelse werkplaatsen werden geschapen, werden ze allen naar hetzelfde model gebouwd: ze hebben dus dezelfde capaciteiten, dezelfde behoeften, dezelfde verlangens, hetzelfde ideaal. Maar omdat hun bewustzijn de hemelse gewesten heeft verlaten, zijn ze niet langer in staat zichzelf te zien zoals ze werkelijk zijn, ze zien alleen verschillen, tegenstellingen, tot het punt dat ze er uiteindelijk toe komen elkaar te doden. Maar de evolutie zal er geleidelijk toe leiden dat de mensen elkaar beter leren kennen: in plaats van alleen te zien wat hen scheidt, zullen ze zien wat hen samenbrengt, zullen ze voelen dat ze allen streven naar vrijheid, naar kennis, naar liefde, en dat ze allen aan dezelfde kwalen lijden. Op dat moment zullen ze elkaar werkelijk beginnen te begrijpen en één grote universele familie vormen waarin allen als broeders zullen leven.”[16]
eenheid in de Theosofie
“De boodschap van eenheid werd geïntroduceerd via de moderne Theosofische Leer, ingeleid door H. Blavatsky. … Het bepaalt het gedrag van de hedendaagse mensheid, en heeft een nieuwe manier van waarnemen op alle niveaus van het leven tot stand gebracht. Het legt de grondslagen voor de tendens tot verbroedering van naties, nauwe samenwerking tussen landen, economische eenwording en broederschap van godsdiensten. De tendens van de eenmakende boodschap is de leden van de mensheid samen te brengen in een universele familie, waarin ieder mens zijn innerlijke verwantschap en oorsprong zou moeten erkennen, en door deze kennis in staat zou moeten zijn zijn meer onvolwassen broeders, die nog geplaagd worden door tweedracht, onverdraagzaamheid, rivaliteit en dogmatisme, te begrijpen en met hen mee te voelen.”[17]
gezin, natie, mensheid – één grote familie
“Wie trouwt, voegt aan zijn relaties een schoonvader, een schoonmoeder en een aantal schoonzussen, schoonbroers, neven, nichten, enz. toe, maar dit feit maakt hem niet noodzakelijk bewuster van wat een familie werkelijk is. Het is best mogelijk dat men de kring van personen, waarmee men moet omgaan, uitbreidt en toch hetzelfde beperkte, bekrompen, egoïstische bewustzijn behoudt. Dat kan men alle dagen vaststellen. Een gezin stichten, en zelfs kinderen hebben, is nog geen bewijs dat men in staat is tot deze verruiming van het bewustzijn, die zich openbaart door een houding van edelmoedigheid en onbaatzuchtigheid: aanvaarden dat men zich beperkingen oplegt, dat men lijdt, dat men zich opoffert voor de anderen. Maar men moet nog een stap verder gaan. Naast je eigen familie – deze waartoe je reeds behoort en deze die je wilt stichten – moet je eraan denken dat je deel uitmaakt van de grote universele familie van de schepselen van God. Mag deze gedachte je verblijden en je inspireren om elke dag voor deze familie te werken.”[18]
“Als je, laten we zeggen, een werknemer van de Staat bent, een ambtenaar, word je door de Staat beschermd en kun je niet worden aangevallen zonder te worden verdedigd door dit gezag dat over je waakt. Op dezelfde manier wordt hij die zich ten dienste stelt van de Hemel, die wil werken voor de goddelijke Zaak, een werknemer in deze sublieme organisatie. Een engel beschermt hem en de zielen van de hele wereld zijn verplicht hem te helpen, voor hem te zorgen, en zijn leven wordt prachtig omdat hij lid is van de grote universele familie. Daarom, neem het besluit om in dienst van de Hemel te treden voor de verwezenlijking van het Rijk Gods en zijn Gerechtigheid in de wereld: een grote bescherming zal zich over u uitspreiden, onzichtbare wezens zullen aan uw zijde wandelen en u hun licht en hun zegeningen geven.”[19]
“Besteed een paar minuten om te bedenken hoe de hele wereld op een dag één grote familie zal vormen waarin alle leden elkaar liefhebben, begrijpen en toelachen. Ja, er zijn zoveel goede dingen om over na te denken voor het geluk van de mensheid! Laat de hele aarde zingen en dansen, laat de hele aarde 's morgens naar de zonsopgang gaan kijken, of laat de hele aarde een hymne van vreugde en dankbaarheid aan de Schepper zingen. Is het niet heerlijk om je hiermee bezig te houden in plaats van aan zoveel andere prozaïsche en egoïstische dingen te denken? Denk ook aan al het leven in de Hemel: de engelen, de aartsengelen, de godheden, al de hiërarchieën. Denk aan hun kwaliteiten, aan het licht, de liefde, de zuiverheid waarin zij leven, en wens dat deze schittering zou neerdalen op aarde. Op die manier bouw je bruggen, creëer je communicatie, zodat de volmaaktheid, de rijkdom, de schoonheid van boven ooit werkelijk op aarde zal neerdalen.”[20][21]
Eenheid – de Grote Universele Witte Broederschap
“De Grote Universele Witte Broederschap, die boven bestaat, zendt voortdurend stromen van harmonie naar de wereld, om de mensen tot eenheid te brengen. Zij die klaar zijn om deze te ontvangen, zullen beslissen om zich uiteindelijk aan het werk te zetten om deze eenheid te realiseren, en het zal de mooiste dag uit de geschiedenis van de mensheid worden. Als heel de aarde één grote familie zou vormen, welke veranderingen zou dat teweegbrengen! Al die miljarden, die nutteloos besteed worden aan bewapening en spionage, zullen gebruikt worden om van de aarde een paradijselijke tuin te maken. Voor het ogenblik gelooft men nog dat deze ideeën niet te verwezenlijken zijn. Men zegt: «Utopie!...» Maar op een mooie dag zal het zo realiseerbaar zijn, en gerealiseerd worden, dat allen zullen verbaasd staan. Deze idee zal succes hebben, ze zal zich een weg banen en iedereen zal ze aanvaarden. Een Pan-Europa, een Pan-Azië, een Pan-Afrika of een Pan-Amerika tot stand brengen, betekent uiteraard reeds een stap vooruit, maar dat volstaat niet. Alleen de Pan-Aarde kan alle problemen oplossen: heel de aarde moet één familie worden. Anders zal het continent tegen continent zijn, in plaats van land tegen land... Azië tegen Europa, zou dat beter zijn?”[22]
De orde van Melchisedek
“Om de ware dimensie van de communie te begrijpen, moeten we heel ver teruggaan in de tijd, tot aan Melchisedek, die als eerste het brood en de wijn aan Abraham bracht. Heden ten dage vertegenwoordigt de consecratie van brood en wijn door de priester voor veel christenen slechts de herinnering aan een historische gebeurtenis die tweeduizend jaar geleden in Jeruzalem plaatsvond. Nadat hij hen brood en wijn had gegeven,sprak Jezus inderdaad tot zijn discipelen: ""Doe dit tot mijn gedachtenis"". Maar enkel de herinnering bewaren, is armoedig, en deze herinnering ontslaat ons niet van de taak om de buitengewone symbolische betekenis uit te diepen die Jezus aan deze handeling gegeven heeft. Waarom heeft hij geen ander ritueel genomen? Dat had hij kunnen doen, maar hij herhaalde datgene wat Melchisedek vóór hem had gedaan. Dat duidt niet alleen op het belang dat hij toekende aan beide symbolen van brood en wijn, maar ook op het feit dat hij wilde onderstrepen dat hij behoorde tot het geslacht, tot de orde van Melchisedek.”[23]
Bibliografie
- O.M. Aïvanhov, Une philosophie de l'Universel, Izvor 206, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, In naam van de Duif – innerlijke vrede, wereldvrede, Izvor 208, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, De ware leer van Christus, Izvor 215, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Een toekomst voor de jeugd, Izvor 233, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, De l'homme à Dieu: séphiroth et hiérarchies angéliques, Izvor 236, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, L’amour et la sexualité 2, Œuvres complètes XV, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, La pédagogie initiatique, Œuvres complètes XXVII, Prosveta.
- O.M. Aïvanhov, Op aarde zoals in de hemel, Synopsis II, Prosveta.
Andere werken over dit onderwerp
- Peter Deunov, Le livre de la fraternité, Editions Ultima, 2010.
Multimedia
Voordrachten van Omraam Mikhael Aïvanhov (audio en/of video)
- Geïmproviseerde voordracht van Omraam Mikhaël Aïvanhov: Le symbolisme de la porte étroite, créer une famille universelle, CD5022, Prosveta
- Extract van een voordracht van 11 augustus 1984: En chemin vers l'universel, la fraternité op Youtube en ook op DVD7003, Prosveta.
Verwante artikels
Nota’s
- ↑ O.M. Aïvanhov, Une philosophie de l'Universel, Izvor 237, Prosveta
- ↑ O.M. Aïvanhov, Une philosophie de l'Universel, Izvor 206, Prosveta.
- ↑ Zijne Heiligheid de 14e Dalai Lama, Tenzin Gyatso, universele verantwoordelijkheid
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 13 mei 2017, Prosveta.
- ↑ FBU Liedboek, p. 251, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, De l'homme à Dieu, Izvor 236, Prosveta.
- ↑ Thich Nhat Hanh, Mindfulness voor een gelukkig leven, BBNC Uitgevers
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 6 februari 2009, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, La pédagogie initiatique, Verzamelde Werken deel XXVII, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 11 september 2013, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 11 oktober 2013, Prosveta.
- ↑ Confucius, De Grote Leer, II:130-2 (naar vertaling van Loomis)
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 7 augustus 2019, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 12 september 2019, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 8 maart 2011, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 29 september 2000, Prosveta.
- ↑ https://hpb.theosophy.org.nz/articles/unity-life
- ↑ O.M. Aïvanhov, De mens verovert zijn bestemming , Izvor 202, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 6 januari 2000, Prosveta.
- ↑ FBU Liedboek p. 267, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 4 januari 2000, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 23 januari 2020, Prosveta.
- ↑ O.M. Aïvanhov, Dagtekst van 24 maart 2005, Prosveta.
Bericht aan de lezer: de redactie van dit artikel, voorbereidend en niet-beperkend, is slechts een startpunt, aangezien het onderwerp door Omraam Mikhaël Aïvanhov in zijn verschillende lezingen tussen 1938 en 1985 in meer detail werd onderzocht. Bij het rechtstreeks lezen of beluisteren van deze voordrachten, uitgegeven door Prosveta, exclusieve eigenaar van de rechten van zijn werk, zal de onderzoeker er nog andere interessante en belangrijke aspecten in terugvinden. Daarom geeft dit artikel Aïvanhov’s denken over dit onderwerp niet volledig en allesomvattend weer.
OmraamWiki is een internationaal project dat wordt gerealiseerd met de bijdrage van fondsen voor wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit voor Buitenlanders van Perugia (afdeling Menselijke en Sociale Wetenschappen).